هر چند اگر ما فلزی را در چنگال قرار دهیم ، میبینیم که این تاثیر، تعدیل پیدا کرده و به مرور کمتر میشود و رزونانس به دست نمی آید.
رزونانس آکوستیک پدیده است که سیستم آکوستیک ، موج هایی را از صوت (که فرکانس آن ها با یکی از فرکانس های منشاء خود یکسان است - همان فرکانس رزونانس) را تقویت میکند.
اصطلاح "رزونانس آکوستیک" که همان رزونانس مکانیکی ست، در اینجا به صورت عمومی بیان شده. اما این اتفاق می تواند در فرکانس های صوتی فراتراز محدوده ی شنوایی انسان نیز اتفاق بیافتد.
سوژه ی رزونانس آکوستیک معمولا بیشتر از یک فرکانس رزونانسی دارد، به خصوص در هارمونی های رزونانس های قوی. به راحتی میتواند در آن فرکانس های هارمونیک مرتعش شود، و در فرکانس های دیگر کمتر مرتعش شود. رزونانس آکوستیک، فرکانس رزونانسی خود را از تحریک های پیچیده جدا کرده ( مانند ضربان و حرکت نویز به صورت باند پهناور) در واقع تمام فرکانس های دیگر را به جز رزونانس فیلتر میکند.
رزونانس آکوستیک برای سازنده های آلات موسیقی بسیار مهم است، همانطور که بیشتر ساز ها رزوناتور(تشدید کننده) دارند، مانند ساز های زهی، بدنه ی ویالون، طول لوله ی فلوت، و شکل پوسته ی درام.
رزونانس آکوستیک همچنین در مبحث شنیداری نیز مهم است. برای مثال ، رزونانس عنصر ساختاری سخت گوش ( که غشاء اصلی گوش نامیده میشود و در حلزونی گوش قرار دارد) به سلول های مو در پوسته اجازه میدهد تا صدا را تشخیص دهد. (برای پستانداران غشا رزونانس را در طول خود تضعیف می کند به طوری که فرکانس های بالا در یک طرف و فرکانس پایین از سوی دیگر متمرکز میشود.)
مثل رزونانس های مکانیکی، رزونانس صوتی می تواند منجر به شکستن فاجعه بار ویبراتور شود. مثال کلاسیک این قضیه ، یک لیوان آب با صدا در فرکانس رزونانس دقیق ، بشکند. اگر چه در عمل سخت است.
رشته ی ارتعاشی
در سازهای موسیقی، ساز های زهی یا زه های تحت فشار، مانند چنگ ، گیتار، پیانو، ویالون و ... ، دارای رزونانس فرکانسی کاملا مرتبط به وزن ، طول ، و فشار سیم هستند.
طول موجی که اولین رزونانس را در رشته ایجاد میکند درست دو برابر طول رشته است.
