امروزه یک میکسر (بسته به نوع آن) قادر به کنترل سیگنال های آنالوگ یا دیجیتال می باشد. سیگنال های اصلاح شده (ولتاژ یا نمونه های دیجیتال) برای تولید سیگنال های خروجی ترکیبی میکس می شوند. کنسول های میکس کاربرد های گوناگونی دارند، از جمله استودیوهای ضبط، سیستم های صدا، سیستم های صوتی تقویت صدا، تلویزیون و فیلم و غیره… یک نرم افزار ساده، ترکیبی از سیگنال های دو میکروفن (که هرکدام از آنها توسط خواننده ها استفاده می شود) را به تقویت کننده ای می رساند که همزمان یک مجموعه صدا را به صورت میکس شده از بلندگوها پخش می کند.
در اجرای زنده، سیگنال های خروجی از میکسر، معمولا به یک آمپلی فایر وصل می شود که به بلندگو ها متصل می شود، مگر اینکه میکسر دارای تقویت کننده قدرت داخلی باشد. در عمل، میکسر ها کاری بیش از میکس ساده ی سیگنال ها می کنند. آنها می توانند تامین کننده ی Phantom Power برای میکروفن های خازنی نیز باشند. پنینگ، فیلتر کردن سیگنال ها، اکولایز ، کانال و ارسال کردن صدا ها (به اتاق کنترل ، هدفون و… بدون تاثیر بر خروجی اصلی میکسر ) از جمله توانایی های میکسر یا همان کنسول میکس است. برخی میکسر ها، در بورد الکترونیکی خود دارای افکت هایی مانند ریورب هستند.
ورودی کانال های میکسر، معمولا یک کانال از کانال های ورودی مونو یا استریو هستند. هر کانال دارای دستگیره های دوار، دکمه ها یا فیدر ها برای کنترل افزایش و مقادیر (مانند بیس و طنین) سیگنال در هر کانال است. بسته به نوع میکسر، ممکن است یک کانال دارای دکمه هایی باشد که امکان ارسال سیگنال را به یک خروجی متفاوت برای مانیتورینگ، فعال و غیر فعال کردن برخی امکانات میکسر را میسر کند.
بخش کنترل اصلی یا همان فیدر مستر Master Fader ، برای تنظیم سطح سیگنال خروجی کلی میکسر استفاده می شود. بخش کنترل اصلی شامل فیدر های زیر گروه، فیدر های اصلی، کنترل کننده های سطح BUS و کنترل میکروفون ارتباط با اتاق ضبط، کنترل های Mute ، Solo و غیره می باشد.
Meter سطح صدا (که ممکن است چند میتر با سوزن یا LED باشد) معمولا بالای بخش ورودی و استریو و یا درون ورودی و بخش های اصلی خود هستند. میترهای سطح صدا وقتی که سیگنال ها کلیپ Clip می شوند معمولا به گونه ای این موضوع را نشان میدهند.
نوار ورودی
کانال نوار ورودی معمولا به این بخش ها جدا می شود:
- جک های ورودی
- پری امپلیفایر های میکروفون
- اکولایز
- پردازش های داینامیک (مانند : کمپرس ، گیت و غیره)
- ارسال ها از جمله direct outs، aux-send ها، کنترل panning و زیرگروه ها
- فیدر های ورودی (در برخی از میکسر های کوچک، ممکن است از دستگیره های دوار برای صرفه جویی در فضا استفاده شده باشد)
اکولایز کانال
کنترل های اکولایز کانال ها، بر روی اکولایز سیگنال با کاهش یا افزایش یک فرکانس تاثیر می گذارد. کوچکترین و ارزانترین میکسرها ممکن است فقط دارای کنترل باس و تربل باشند. بیشتر میکسر های متوسط و با قیمت بالا دارای باس، مید رنج Mid Range و تربل، و یا حتی کنترل های نیمه محدوده (به عنوان مثال، Low Mid و Mid High) هستند. بسیاری از کنسول های میکس جدید دارای یک اکولایزر پارامتری در هر کانال هستند. برخی از میکسر ها برای کنترل تن صدا، از ترکیب کلی یک کنترل کلی اکولایز (یا گرافیکی یا پارامتریک) در خروجی برخوردارند.
اندازه گیری سیگنال
در نهایت، معمولا یک یا چند VU یا پیک مترPeak Meter (پیک متر اغلب از LED ها استفاده می شود) برای نشان دادن سطوح سیگنال ها برای هر کانال، برای خروجی های اصلی و برای نشان دادن اینکه آیا سطح سیگنال کلیپ Clip می شود ، وجود دارد. مهندس صدا به طور معمول افزایش سیگنال های ورودی را تنظیم می کند تا قویترین سیگنال را بدون ایجاد کلیپ Clip و یا بازخورد صوتی دریافت کند. اکثر میکسرها علاوه بر ترکیب اصلی، حداقل یک خروجی اضافی دارند.
دیجیتال در مقابل آنالوگ
در یک میکسر دیجیتال، می توان مقدار تأخیر Latency را با توجه به مسیریابی و چگونگی استفاده از DSP (پروسس سیگنال های دیجیتال) ، متفاوت دانست. در میکسر های دیجیتال ، هنگام پروسس های موازی یک سیگنال، هنگام ترکیب دوباره سیگنال های اصلی و پروسس شده ، ممکن است اتفاقاتی همچون فیلتر شانه ای اتفاق بیافتد. برخی از میکسر های دیجیتال روش های داخلی خاصی را برای پیشگیری از چنین مشکلی ارایه میکنند.
کیفیت صدا
هر دو میکسرهای دیجیتال و آنالوگ از پری امپلیفایر های میکروفون آنالوگ استفاده می کنند، که یک مدار با ولتاژ بالاست که سطح سیگنال پایین را از یک میکروفون افزایش می دهد. در یک میکسر دیجیتال، تقویت کننده میکروفون توسط یک مبدل آنالوگ به دیجیتال دنبال می شود. در حالت ایده آل، این فرآیند با دقت طراحی شده است تا به طور مرتب باOverload و کلیپ Clip شدن را اصلاح کند. اگر کیفیت مطلوب صوتی مورد نظر باشد، باید از پردازش بیش از حد و Saturation خودداری کرد.
میکسر نرم افزاری
برای صدای ضبط شده، فرآیند میکس کردن می تواند در نرم افزار های میزبان DAW به صورت نرم افزاری صورت گیرد. که در این صورت از کنسول های میکس بزرک استفاده نمی شود که باعث صرفه جویی در فضا، هزینه و زمان می شود. در یک میکسر نرم افزاری، هیچ فیدر فیزیکی وجود ندارد و جمعی از فیدر های فشرده و در فضایی کوچک قرار دارد و به کامپیوتر متصل است. بسیاری از استودیوهای پروژه از چنین راه حل فضایی بهره می برند.
