صدابرداری چیست

صدابرداری در ایران دارای سابقه نسبتا طولانی است که اولین بار صدابرداری صحنه حدود 45 سال پیش با شروع کار تلویزیون در ایران انجام گرفت. پس از پیروزی انقلاب شکل دیگر صنعت صدابرداری یعنی صدابرداری صحنه به سینما متقل شد.

در حال حاضر برای انتقال کامل یک اثر هنری علاوه بر ایده درونی و محتوا باید شیوه‌های صدابرداری، صداگذاری و تدوین‌های صوتی را شناخت. صدا دارای قابلیتهای مختلفی است و هرجا تصویر نتواند گویا باشد صدا به کمک آن آمده و با برقراری ارتباط شنیداری با مخاطب، حس صحنه را به مخاطب انتقال می‌دهد. صداگذاری تا جایی مهم و ضروری شده است که حتی یک فیلم بی‌صدا با جدیدترین تکنولوژی روز دنیا غیر قابل تحمل می‌باشد. صدا باعث بیان احساسات، ریتم دهی به یک فیلم، مشخص کردن موقعیت زمانی و مکانی و در شناسایی شخصیت قصه نقش زیادی دارد.

برای آموزش صدابرداری نیاز به یادگیری اصطلاحاتی است که در اینجا به بیان برخی می‌پردازیم، یکی از این اصطلاحات نویز است؛ همانطور اکثریت با این اصطلاح آشنا هستند به وجود اشکال در یکی از لوازم آموزش صدابرداری گفته می‌شود. اصطلاح آمبیانس به صدای محیط گفته شده، صدای مونو یک سسیتم صدای یک باند نسبتا قوی است که برای ضبط صدای طبیعی مانند انسان استفاده می‌شود. و قابلیت تفکیک ندارد. صدای استریو که یکی از پرکاربردترین سیستم‌های صوتی است که سیستم صدای دو باند است که هر کدام از باندها می‌توانند جدا کار کنند. باند میکس همان صدای استریو است، اما تفاوت آن در یکی بودن صدای هر دو باند است.

برای صدابرداری روشهای مختلفی وجود دارد از جمله استفاده از صدای خواننده، استفاده از صدای باندها در فضا و استفاده از سیگنالهای خود دستگاه. بهترین کیفیت برای ضبط صدا aux می‌باشد به این علت که همان صدای پخش شده در باندها به mp3 وارد شده و با همان کیفیت بدون تداخل صدا ضبط می‌شود. راه دیگر برای ضبط صدا این است ضبط با میکروفن mp3، موبایل یا لپ تاپ انجام گیرد. اما ضبط از این طریق دارای اشکالاتی از جمله اضافه شدن دو واسطه باند و میکروفن بین خواننده و وسیله ضبط است. اشکال دوم این کار با هر وسیله‌ای نمی‌توان انجام داد زیرا بسیاری از وسایل ضبط صدا نمی‌توانند صدای باند را تحمل کنند. سوما صدای باند در فضا پیچیده و طبیعی به نظر نمی‌رسد. برای ضبط صدای حرفه‌ای از دستگاهی به نام کنسول میکس یا audio mixer، میز صدا استفاده می‌شود. امروزه میزهای میکس می‌توانند سیگنالهای ورودی آنالوگ و دیجیتال را با هم دریافت کرده و ترکیبی از آنها را با انجام افکتهای مختلف و تغییر سطح در خروجی‌های مختلف ایجاد کند.

هر میز میکس دارای قسمتهای مختلف از جمله جک و ترمینالهای ورودی و خروجی، بخش اکولایزر، تعدادی با و غیره می‌باشد. صدابردار دارای وظایف مختلف از جمله ضبط، ترکیب و بررسی صدا جهت فیلم و برنامه‌های تلویزیونی می‌باشد.  صدابردار برای ضبط صدا و ایجاد یک صدای واضح  و با کیفیت از نرم‌افزارهای ویرایشی، میکروفن و تجهیزات ضبط استفاده می‌کند. به طور کلی وظایف صدابردار سر صحنه شامل نگه داشتن بوم صدا، نظارت بر کیفیت صدا، ضبط صدا به صورت دیجیتال، قرار دادن تجهیزات صدا در مکان مناسب در زمان فیلمبرداری، تعمیر و نگهداری تجهیزات می‌باشد. صدابردار دارای ساعت کاری طولانی و متغیر می‌باشد که بسته به نوع پروژه کاری دارای زمان‌های مختلف در طول روز است.  محل کاری او استودیو و یا سر صحنه در محیطهای داخلی یا خارجی می‌باشد.

برای پیشرفت صدابرداری عوامل مختلفی از جمله وجود زمینه‌های روش های صدابرداری، صدابرداران باتجربه، تجهیزات پیشرفته نقش دارند. کشور ما از نظر مباحث آموزش صدابرداری کمبودی ندارد اما مهمترین مشکل نبود تجهیزات جدید در مقایسه با نواوریهای دنیا می‌باشد.